Een klein jongetje steekt de speelhoek van zijn kleuterklas in brand. De directie roept de ouders op hun kantoor en schorst het jongetje, “hij mag zeker nooit mee terug komen!”. Eén juf weet dat er meer aan de hand is dan een jongetje dat onhandelbaar is. Samen zoeken ze me op in HETGEVOLG. Ze vraagt of ik met hem wil werken. “Jij zegt toch altijd dat je achter de muur kijkt. Wil je achter zijn muur kijken?”. En ja, dat wil ik. Het is vrijdagmiddag en we spreken maandagochtend af. Maandagochtend is het jongetje nooit naar HETGEVOLG gekomen want dat weekend heeft de vader de moeder vermoordt. Het jongetje begint aan een lange eenzame reis in opvanggezinnen terwijl grootouders vechten om hem weer te zien en elkaar verwijten.

Niemand vroeg zich af waarom het jongetje de speelhoek in brand stak, Iedereen veroordeelde hem om wat hij had gedaan maar keek niet naar de oorzaak van zijn daden. Bij HETGEVOLG kijken we naar wat achter de muur zit.  Waarom mensen doen wat ze doen? Vanuit alle hoeken van ons land komen mensen langs. Na een project met mensen met een psychische kwetsbaarheid krijgen ze applaus en het compliment dat het van goudwaarde is wat ze doen en hen hierdoor tot “ervaringsdeskundige” maakt. Ze krijgen vleugels en bouwen verder aan hun verhaal, het verhaal van de ander en het verhaal van HETGEVOLG.