Agnes had nooit gedacht dat deze studenten naar haar zouden luisteren.

Een groep studenten luistert naar Agnes. Ze vertelt hoe haar echtgenoot vijfentwintig jaar geleden zijn strijdt in dit leven verloor. Hoe hard ze hem mist. Dag na dag. Tot op de dag dat ze in HETGEVOLG binnen kwam en ontdekte hoe haar verhaal een publiek mee kan voeren in haar wereld. Dat haar verdriet een sterkte kan zijn, hoe ze bewondert wordt voor de moed die ze toont om haar verhaal te vertellen. Na het verhaal van Agnes zijn er bij de studenten geen remmen meer. Ze springen steeds hoger.

Als ik vraag waar de studenten van dromen staat Agnes er tussen en roept dat ze de liefde van haar leven terug wil ontmoeten. Agnes is tijdens deze ontmoeting een sleutel die de verbeelding en de durf bij de studenten opent.

Na haar verdriet vijfentwintig jaar lang gekoesterd te hebben, geeft ze inzicht in haar verdriet.Nu maakt Agnes deel uit van HETGEVOLG.

Soms vraag ik me af, mocht de echtgenoot van Agnes nog leven zou ze daar dan staan? Wat zou dan haar verhaal zijn?

Het verhaal van een kleine sleutel. Hoeveel oneindig zijn de  verborgen sleuteltjes die vele harten en hoofden kunnen openen?