Samen met de studenten van sbso Zonneweelde maak ik deze voorstelling met de vragen die hen bezig houden en het uitproberen van je eigen levenswandel.

“Op het feit na dat deze jongeren op een aparte manier de kwetsbaarheid begrijpen die hen samen brengt. Dit project  is daarmee niet helemaal van deze wereld – althans niet van een tijd en maatschappij die graag punten, geld en macht verdeelt. Liever dan kwetsbaar te zijn, zoeken mensen een uitweg in wat ze kopen of (moeten) doen – we houden ons graag nuttig bezig. De identiteit van de voorstelling is de overgave van dat verweer tegen kwetsbaarheid. Pas als we ons niet meer verdedigen, laten we onszelf kennen. Stefan Perceval en zijn studenten spiegelen de strategie van het verstand en de aangeleerde kennis die ons bij elkaar vandaan houdt. Die kopverloren intelligentie maakt de voorstelling wellicht zeer herkenbaar voor andere jongeren. Misschien vinden zij of hun leerkrachten er een aanknopingspunt om dichter bij elkaar te komen in hun eigen klas, bijvoorbeeld door hun liefde voor elkaar bewuster uit te drukken.

Dit project maakt geen bocht rond moeilijke thema’s van het leven heen. De jongeren dagen in de uiteindelijk voorstelling de grenzen uit van waar ze als mens kunnen komen – wat zal er met hen gebeuren? En wat staat ons te wachten? Kunnen we dat moment van menselijke fragiliteit nog delen met elkaar?  Intimiteit is kwetsbaarheid en kwetsbaarheid is intimiteit. We komen hier naakt en gaan naakt weer weg – het is de blote waarheid waarmee we moeten leren samenleven.”

Op 07 februari 2013 om 19.00u is dit project te zien in cc Adelberg, Lommel. Later ook nog in het Dommelhof te Neerpelt en andere speelplekken.