En dan begint de ochtend als een kleine streep in een dag waar mensen denken dat vakbonden nog iets betekenen?? Helaas. Als je vakbonden echt nodig hebt dan zie je “de vakbond” niet. Ook een vakbond houd zichzelf in stand. Gij en ik maar wij? Ik denk het niet. Ik denk het niet. En daarvoor en daarna zie ik wreed talent, minder maar wreed. Ze wriemelen en trekken en duwen en proberen van alles, dagen uit en dan weer niet. Dat wreed talent wordt wakker in een land waar treinen en bisschoppen het voor ’t zeggen hebben. Het lijkt wel alsof we ons laten dirigeren door alles wat niet werkt in dit land. Als je d’r een film over zou maken en je vraagt wie dit land regeert dan wijst iedereen naar iedereen en het laatste beeld is dan een comateuze patiënt. “Hij, lui.”, fluistert dan een nonneke en daarmee is ’t gezegd. Vakbonden, bisschoppen, treinen…wat ze gemeen hebben is het wreed talent om dit land te manipuleren. Ik hoor mensen zeggen; “zouden ze nu echt denken dat wij stom zijn?!”. Awel, ja. Ze denken het niet alleen, ze weten het ook. Ook dat is een wreed talent.