Vorige week speelde ik nog met “de leraar ” in Schoten op enkele meters van waar ik geboren ben. En dat is nu dus 37 jaar geleden. Een drie en een zeven. Mijn broers keken uit naar een meisje, Marleen was mijn naam geweest maar het heeft dus niet mogen zijn. Een drie en een zeven. Fuck, da’s oud. Tijd dat er iets gebeurt in dit leven. Alleen weet ik nog niet goed wat en dat is natuurlijk een voorwaarde om te weten wat ge wilt. Een drie en een zeven. Moette da bakkes zien, fucking loser! Mijn zoon vroeg me of ik en zijn mama nog vrienden konden zijn? Daarbij z’n vinger in de lucht stekend en me een blik toewerpend die alleen een Perceval je kan geven. Ik zei hem dat we altijd z’n mama en papa zullen zijn maar daarvoor hoeven we geen vrienden te zijn. Daar moet je dus een drie en een zeven voor hebben om zoveel onzin uit je nek te slagen. Misschien moet ik nu mijn bakkes maar definitief dicht houden?! Alleen gaat dat beginnen stinken en daarvoor is een drie en een zeven dan weer te weinig. Een drie en een zeven. Fundamenteel verandert er niks met 37 jaar geleden, liefde (krijgen, geven, nemen) en ouder worden. Een drie en een zeven ofwa?!