Zondag waren we op het filmfestival dat zo oud is als ik voor de premiere van Pulsar van Alex Stockman, waar Marit en ik een kleine bijdrage in leveren. Tien jaar geleden stond ik op datzelfde filmfestival met dezelfde regisseur voor zijn langspeelfilmdebuut, Le Pressentiment.Zondagavond leek dan ook één grote sprong in de tijd. Een man vroeg me achteraf – bij het gedwongen babbeltje voor het witte doek – “Scorsese heeft Dicaprio heeft Stockman Perceval?”. Wel, ik herken heel goed de plekken waar gefilmd is. Het appartement in deze film is het appartement waar ik tien jaar geleden bij een half jaar gewoond heb. De beeldtaal van Alex Stockman is heel uitgepuurd, zo uitgepuurd dat het verhalende bijna helemaal weg is en dat is voor veel mensen wennen…. En daar stonden we dan te wachten tot de film begon en op zich is dat al het hele verhaal, daar wachten, drinken en ondanks dat onze bijdrage klein is overvalt je toch een soort van “glamour gevoel”.  “Mag ik een foto van u trekken?”, vroeg een fotograaf. “Glamour”, dacht ik en Hollywood in de klei.