Als je in de politiek zit kan je dan lief hebben? Is er plaats voor liefde in de politiek. Ja, ze zeggen wel dat er naast de politiek ook een leven is maar tegelijkertijd zeggen ze altijd dat er ze daar nu geen tijd voor hebben. En dan al die vrouwen in die boekskes maar klagen…”we gunnen het hem”, zeggen ze dan met een zekere kramp op hun aangezicht. In diezelfde kramp ontmoeten ze elkaar misschien ’s nachts; een politieke liefdeskramp die ze proberen glad te strijken. Ja, ik weet het, dat is met veel beroepen zo; er is geen leven naast het werk. Maar is politiek een passie of werk? En dat zie ik nu te veel, politici die al ambtenaren zijn. Die uitgeblust achter hun deskje staan te denken hoe ze hun eigen kont kunnen veilig stellen in deze wereld waar konten niet onbelangrijk zijn. Waar is de passie? Zelfs Groen komt niet uit z’n woorden terwijl ze alleen maar eerlijke thema’s zouden moeten verdedigen. Ik wens ze allemaal een flinke portie echte passie en een visie die uit hun hart komt. Misschien af en toe is terug kijken?