Terwijl ik met een spierscheur in mijn kuit de wereld zie voorbij dansen. Zingt er langzaam een diepe rust in mijn lichaam.Nu moet ik rusten. Het is niet anders. Mits de juiste steun kan ik mijn been bewegen zonder pijn. Maar volgende week moet ik fit zijn. Het moet het kan niet anders. Wie kan er toveren? Graag was ik een sportman die elke dag kine kreeg. Maar ik ben maar een acteur en ik ga zelf naar de kine maar die is  nu op vakantie en dan is er geen kinesist. Dan zit je zelf te kloten en maak je een afspraak bij een andere maar moet je bijna een week wachten. Acteren is ook topsort en het lichaam van een acteur is voor hem net zo belangerijk als dat voor sporter is. Nu ja, voor sommige acteurs dan toch. Had ik maar de middelen om een kinesist in te huren om me voor, na en in de aanloop van de voorstellingen te behandelen. Maar die middelen heb ik niet…dus niet zagen en rusten en wachten tot het voorbij is, domme acteur.