Kinderschoenen.

Voor mensen die kinderschoenen “googlen”, ik heb het hier niet over de schoen als object wat je aan je voet trekt,hoewel…

Het denken over theater maken voor kinderen staat echt nog in z’n kinderschoenen.
Daar waar je in film,muziek en beeldende kunst de meest grillige tonen, beelden, compilaties mag en kan maken moet en blijft theater voor kinderen op de één of andere manier kinderachtig. Blijven de mensen die dit moeten stuwen stoelen op een verkleutering van hun publiek. En ik? Ik begrijp dat niet. Ik ben niet van de slapstick en niet zo extravert als sommige me wel eens bestempelen, gewoon omdat ik m’n mond niet houd. En nu maak ik dus Bolleke sneeuw, een voorstelling voor iedereen vanaf 04 jaar! Wat zeg je 04 jaar? In het theater maken voor kinderen bestaat de onhebbelijke gewoonte om alles in één te verenigen onder het motto; het publiek heeft telkens nieuwe impulsen nodig! Ik heb nu al aardig wat theater gemaakt voor kinderen en hoopte daar telkens nieuwe stappen of een nieuw denken te stimuleren voor dit kijkerspubliek maar dan zijn er van die mensen- ja, die zijn er- die dan pleiten voor een grotere versleuteling – daar ben ik overigens voorstander van – maar ook een grotere verkleutering. Een versleuteling die dan zo logisch is dat elke vorm van spanning verdwijnt. En wat is dan het resultaat? Het resultaat is wat ik noem, “koekeloerehanen-toneel”, toneel dat uitschreeuwt: begrijpen-jullie- me – wel?? Toneel uit een verschrikkelijk ouwe doos.En dan schrikken diezelfde mensen dat er geen onderscheid wordt gemaakt tussen hen en andere gezelschappen laat staan tussen hen en die verschrikkelijk commerciële weerwolven. Want eerlijk, ik zie het verschil niet. Ik zie geen verschil tussen voorstelling A of B. Ja, natuurlijk zijn de thema’s soms anders of natuurlijk is de inzet soms anders maar meestal blijven ze het publiek “pleasen” met goedkope – soms,erg goedkope- schreeuwlelijk achter elkaar gehuppel. En ondertussen groeien we daar mee op. Is het antwoord wat zijn acteurs; “kabouter plop”. Dus, verenigen, uitdagen, blijven zoeken hoewel dat dat in deze barre financiële tijden ook niet makkelijk is. Ik zal in ieder geval mijn tocht niet staken.

2 Comments

  1. op de wereld zijn er veel pompoenen met een verjaardag moeten ze veel zoenen ik heb geen andere schoenen maar wel kinderschoenen jij hebt een hartje van douw want dit is speciaal voor jou stefan dag groetjes ynina

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s