Ook gisteren hoorde ik een man helemaal uit z’n dak gaan toen ik melde dat de zaal die hij voorzien had voor een etentje met hoogwaardigheidsbekleders bezet werd door mijn vertelling. De man begon te zweten en zag het einde van z’n loopbaan aangekondigd. Ik zei hem dat we onmiddellijk na mijn vertelling de zaal kunnen klaar zetten maar dan zouden volgens hem “de politici de tafels horen schuiven.” De politici mogen dus het schuiven van de tafels niet horen want dan zou hij z’n job verliezen. Ik stelde hem voor dat ik dan niet speel zodat hij niet met de tafels moest schuiven maar zijn probleem was dat de politici naar mij komen kijken…Dus vroeg hij me om op een andere plek te spelen zodat hij de tafels voor de politici kon klaar zetten. Toen ik hem duidelijk maakte dat dat niet ging begon hij weer te zweten. Hij heeft me wel twaalf keer gezegd dat “de politici de tafels zullen horen schuiven.”.

Ik ben het gaan opzoeken en nergens op het hele net staat dat politici niet tegen het schuiven van tafels kunnen. Vandaag zag ik zijn slapeloze hoofd en hoe hij in een kleine ruimte aan het oefenen was om tafels te verschuiven zonder dat het lawaai maakt. “De politici mogen het niet horen.”, prevelde hij. Er zijn dus nog mensen die bang zijn voor de politieke macht in dit land, hoe plaatselijk of verscheurd dat ze ook mag zijn. Zaterdag zal ik de politici zien waar onze plaatselijke tafelschuiver angst voor heeft.