
We gingen in première op het Hollandfestival met deze productie. Het waren fysiek zware repetities geweest. Iedereen die naar repetities en try – outs kwam kijken was ondersteboven geblazen. Op de première lieten de microfoons het afweten. Het kwam niet meer goed. We werden afgekraakt in Vlaanderen en Nederland. Maar …de Duitsers droegen ons op handen. We kropen vliegtuig in, vliegtuig uit. Het waren heerlijke tijden. Daarna nog dikwijls lang op tour geweest met producties maar nooit meer had ik nog zo de sensatie van het ontdekken van een stad, een theater als bij “AARS!”. Waarschijnlijk omdat het nieuw was voor mij en voor onze hele ploeg om daar in verre buitenlanden te zijn. Na ons kwamen er nog vele en ook bij hen – hoorde ik telkens weer- de sensatie van wat ze daar gezien en beleefd hadden. Het was de eerste keer.
Op deze link (klik op de “AARS”) kan je een video bekijken die om onverklaarbare reden niet wordt geladen…