Stompend en pompend draait de wind de nationale hyme in onze oren. Ja, en jij en ik hielden elkaars handen vast en voelden hoe de parades ons voorhielden dat de stap die we zetten de juiste is. Nationaal feest van de liefde! En het land scheurde zich open en slimme duisters zeiden tegen de vlamingen en walen hoe dat je het best op een klein opvlak samen leeft. En iedereen dacht dat het goed was want zag dat het allemaal slechts toneel was,  We hielden ons zelf een spiegel voor, herkende het en gingen slapen zoals we het altijd doen. Liefste nieuwe België, mooie blonde godin uit het hoge noorden, ik hou van je.