De maan ademt opgelucht.

 

Het was gedaan,

Ze sloot haar ogen,

Een moment en ademde diep in en uit.

Niks had haar nog van haar idee af kunnen helpen.

Ze wist dat dit het niet was.

Dat wist ze al heel lang maar ze hield vol omdat ze niet graag mensen teleurstelt.

Ze voelde zich opgelucht.

Dat zag ik wel.

Als een wolk verdween ze en botste tegen de maan,

Daarna heb ik haar nooit nog gezien.

Behalve als ik naar de maan kijk,

Dan sluit ik mijn ogen en adem opgelucht.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s