Ze vroeg me te gaan zitten en even te wachten.

Geduldig deed ik dat terwijl ze een rondedans maakte van en naar haar kamertje waar ze al haar stemmengeheimen bewaart.

Ze hield me met haar arendsogen in de gaten terwijl ze zorgvuldig de woorden zocht die ik voor haar mocht uitspreken. Voor haar en haar alleen. Ze is zo mooi dat je d’r stil van wordt. Toen ze de juiste woorden had gekozen leidde ze me binnen in haar koninkrijk.

Nu liet ik mijn stem bij haar en fluisterde zacht haar woorden.

Het is me overkomen.

De stemmenvrouw nam ze mee en wat er juist mee gebeurt dat weet zij en zij alleen.

Want als je opkijkt is ze weer verdwenen.

De stemmenvrouw, koningin van het gefluister op deze planeet.