Morgen begin ik met ruud gielens  aan de  brechtrevu in de kvs. Ben flink zenuwachtig en zal vele dagen en uren doorbrengen op de trein tussen Antwerpen en Brussel. Ruud heeft zijn lief leren kennen op mijn verjaardagsfeestje in München(we waren op tour met L. king of pain.) . En daardoor is hij naast mijn moeder en vader één van de weinge mensen die weet wanneer ik verjaar. Verjaardag in Brussel.

Een feest in een dansende straat.

Het doet er niet toe of je d’ bent.

Je laat je wegzakken en niemand vangt je op.

Je vrouw heeft je net verlaten.

Ze zei tegen haar moeder dat ze het “een kans wilde geven”.

Maar wat zei d’r niet bij.

’s Ochtends kroop ze stil weg en de zon scheen.

En jij dacht, ik ga me bezuipen.

Je bent  al vanalles geweest in deze dag.

Maar nu ben je dood.

’t Is feest in Brussel maar niemand die het weet.

Stefan p.