Vorig jaar rond deze tijd werkte ik in opdracht van Maastricht culturele hoofdstad samen met een aantal scholen uit Luik in Luik. Eén van de ontdekkingen tijdens deze samenwerking was de poëet Paul Eluard. Rond de tekst hieronder werkten de leerlingen van Athénée Léonie de Waha. Het resultaat was een intense performance in de catacomben van de stad Luik.

She is standing on my eyes

And her hair is in my hair,

She has the shape of my hands,

And the colour of my eyes,

She sinks into my shadow

Like a stone in the sky.

She always keeps her eyes open

And never lets me sleep

Her dreams in bright daylight

Make the suns evaporate,

Make me laugh, cry and laugh,

Make me speak without having anything to say.