Er zo  van die dagen dat het mistige weer in je lijf kruipt maar gelukkig krijg je dan net een brief die je helemaal verwarmt. Ik mocht hem van de schrijver publiceren en wie weet ontmoeten wij elkaar ooit wel eens!

“Stefan,

Even tijd maken voor een digitale brief.

Meedoen aan de zomeracademie is één van de betere beslissingen geweest die ik de afgelopen maanden gemaakt heb. Ik weet nog dat ik met een bang hartje die helling afging, in de regen, met op de achtergrond doffe, rollende valieswielekes en de gekende stemmen van mijn koters. Tranen die ter hoogte van mijn neus zaten en mij wilden overtuigen om toch maar terug naar huis te gaan en de strijk te doen. Mijn man die mijn hand vasthoudt, en zegt ‘ge moet dit doen, ge gaat er rijker uitkomen’. Hij had gelijk. Ik ging een week in afzondering; weg van thuis, kinderen, weg van bemoederen en zorgen. Ik zou een week voor mezelf zorgen, waken over lichaam en geest.

En zie, als ik eraan terugdenk, komen er schone herinneringen bovendrijven. Herinneringen die mij voeden, die mij zuurstof geven, die mij recht doen blijven staan, die mij doen voortgaan, die mij doen volhouden.

Voor de eerste keer in mijn hele theateropleiding (en dat zijn inmiddels al jaren die op twee handen niet meer te tellen zijn), stond hij daar: heel subtiel aanwijzingen te geven, bij te sturen, aan te moedigen, te creëren… met geduld, respect, en vooral goesting. In al die jaren die op mijn twee handen niet meer te tellen zijn, kan ik vertellen dat ik wel op één hand kan tellen bij welke docenten ik mij op mijn gemak voelde en mij zonder zorgen kon geven.

Gij kijkt inderdaad àchter dat muurtje, door heel eenvoudige vragen te stellen en te wachten tot er iets komt… en uit te dagen, maar dit laatste doe je heel subtiel, onopvallend, triggerend.

Merci om mijn zelfvertrouwen van de kelder naar de 1ste verdieping te liften in een gebouw met 3 verdiepingen. De zolder is hier niet de limit; als ik tussen 2 en 3 mag blijven hangen, ben ik heel blij.

Om met het thema van de Erfgoeddag 2012 te eindigen: ik heb er een nieuwe held bij!”