gedicht voor ons huwelijk.

Laat je woning een huis vol liefde zijn.

Onder zilveren bogen van sterren op het water.

Wanneer in de nacht de zon zal slapen.

Bomen als getuigen een lied neuriën met de wind.

Het gevlochten liefdeslied.

De belofte ademen.

Altijd omhelzen door de tijden gedragen, in elke voetstap verzegelen.

Wij allen, die jullie lief zijn, dromen een krans wondere mozaïek met goede wensen.

Je moeder, 25 juni 2011.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s