telkens opnieuw afscheid nemen

De laatste dagen gaf ik een workshop en een lezing voor de mensen van de Canon cultuurcel. Stuk voor stuk gepassioneerde zielen die de queeste aan gaan om kunst en cultuur vanuit kinderen en  jongeren te laten vertrekken. Voor hen speelden we ook de laatste keer “lichtende engel”, een voorstelling die ik met studenten van buso Zonneweelde uit Lommel maakte. Achteraf was er een afscheid dat voor alle partijen door merg en been ging. “Ik zal u missen, meester!”, riep de grote G. me achterna. Ik draaide me om en liep verder want ik mag hen niet missen. Afscheid nemen hoort er bij.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s