Elke voorstelling staat er een man met een ouwe camera – het lijkt iemand van de televisie. Elke voorstelling vraagt hij of hij daar of hier in de weg staat. Meestal is dat zo. Hij heeft een vrouw bij, zij doet het geluid vanuit een loge of naast de tribune of zoals bij Maria Vaart op het dek van het schip. Hij kijkt, zij luistert. Het zijn Leentje en Kamiel. Ze hebben alles gezien omdat ze het graag zien en bezitten een archief om U tegen te zeggen. Na een pint krijg je meestal zijn visie over de voorstelling of ze verdwijnen minzaam lachend als ze niet wat ze d’r mee moeten. Leentje en Kamiel. Als de televisie beelden wil komen ze zelf filmen maar als er net een ramp gebeurt zijn er altijd de beelden van Leentje en Kamiel. Straks is er Eeuwige sneeuw in HETPALEIS en dan zijn ook Leentje en Kamiel er weer.