je hebt soms van die dagen dat het lijkt alsof de wereld op je hoofd gaat vallen. Door de economische crisis krijg ik te maken met bezuinigingen waardoor projecten worden uitgesteld of afgezegd die dikwijls al jaren gepland stonden. Uiteraard blijf ik niet stil zitten en zullen er voor de projecten die weg vallen weer nieuwe in de plaats komen. Het is vooral vreemd dat mensen zich niet aan gemaakte afspraken houden, bezuinigingen of niet. Je voelt je op zo’n moment maar een nummertje dat aan de kant kan schoven worden. Wat me dan bezighoudt is; hoe te overleven? En natuurlijk zijn er duizend en één mogelijkheden en ook die zal ik allemaal onderzoeken en initiatieven in nemen. Maar het is vooral zaak om de teleurstelling die gepaard gaat met zo’n nieuws niet de overhand te laten nemen. Teleurstelling wordt boosheid, boosheid wordt verdriet en dat mag niet in je ziel laten bijten. Dat is niet goed maar ook dat laat ik niet gebeuren. Toch niet te lang.