In dit vak ben je soms maanden en jaren op voorhand bezig met het ontwikkelen van ideeën,concepten…Dat heeft veel te maken met de steeds ambitieuzere verlangens van huizen en producenten om “iets uniek” in hun uitstal raam te trekken en dat is volkomen begrijpelijk want de concurrentiestrijd –die er altijd al was- wordt met rasse stappen verhoogd. Zo, dat goeie vrienden elkaar langzaam de strot aan het over bijten zijn. Awel, en ik zit er tussen en kijk er naar. Sinds mijn afstuderen in 1997 ben ik altijd zo actief geweest dat ik – mocht er een dag komen dat ik non –actief ben – ik zelfs geen recht heb op het kunstenaarsstatuur omdat (houd u vast!); ik te veel gewerkt heb. En nu gij en dan ik weer en dan gij weer. Waarom zeg ik dat nu? Omdat ik terwijl ik er tussen zit en er naar kijk soms overvallen wordt door de onweerstaanbare drang om me een heel jaar terug te trekken uit de ratrace die nu meer dan ooit moordend z’n gangetje gaat. Zo werd ik vorige week nog geconfronteerd met het fijne nieuws dat een groot theaterhuis hier in Vlaanderen me vergeten op te nemen was  in hun begroting van 2011 omdat de productie die ik maak pas begint te repeteren op 01 januari 2012.  In de hun paniek om hun papieren te redden vergeten ze dan dat teksten ook geschreven moeten worden en dat dat – misschien wat ongewoon hedentendagen- liefst gebeurt voor dat de repetities van start gaan. De zakelijke leider meldde me dat koudweg met het zweet om z’n voorhoofd en dat verraadde hem. Telkens denk ik dat dan wel eens de  uitgelezen gelegenheid zou kunnen zijn om datgene waar mijn hart zo vol van is te realiseren; nl. een sociaal artistieke – en kunsteducatieve werking opzetten die werkelijk in de diepte van de maatschappij graaft. Maar…dat doe ik al. Of misschien is dat het moment waarop ik mijn boek kan afwerken maar daar ben ik al mee bezig. Stel nu dat er een stilte valt wat zou ik dan doen? Luisteren naar de stilte of een cursus loodgieterij volgen? Het enige is dat als ik een cursus loodgieterij volg ik voor de overheid geen artiest meer ben…Ik word stil en vraag me af wat ik voor de overheid ben? Ben ik een artiest? Als ik zie waar de subsidies naar toe gaan dan weet ik dat ze niet dienen om artiesten uit te betalen. Ben ik een nummer? Handig om de tax on web in te vullen. Een handig nummer. Zoiets waar je ook naar verlangt als je een mobiel nummer krijgt toegewezen; iets om gemakkelijk te onthouden. Euhm, ik zou graag iets profetisch zeggen maar alles wat ik voel draagt een zekere minachting met zich mee. Omdat ik niet tegen geknoei kan en merk dat veel mensen daar hun leven mee vullen. Nee, niet constructief knoeien zoals een kind maar de periode daarna…Ach ja, het zal zo zijn en ik mag het zeker veranderen, ik kan er alleen maar tegenin gaan. En weten dat er nog mensen zijn die er tegenin gaan.