Ziet die twee adelaars zweven!
En ik, den arme nar, moet hier leven.
Heel het dorp zit achter mij aan!
Zelfs de pastoor, die praatgrage zot,
met geweren en knuppels hoor ik ze brullen.
Ze willen mijn vel!
Dat is’t leven!
Ik zal vechten als een beer.
Tegen de stroom in.
Ik bestijg mijn paarden en rijd zo naar den overkant – en daar krijg ik de kroon van Engeland.
Ja, zie mij rijden!
De adelaars zijn vertrokken.
Ik vlieg over de zee.
En zie een bouwwerk van wolken en bergen.
Nu ben ik thuis!
De deur staat wijd open en alle ramen stralen.
In de grote zaal is het feest!
Hun vleiende woorden neem ik in ontvangst en toost op mijn afkomst.
Uit iets groots ben ik voortgekomen en iets groots zal ik zijn.
Santé! Het is niet waar, het is een droom. Ik weet het. Een droom uit vermoeidheid.Zelfs de zee vervaagt tot een rivier in uw ogen.
je hebt een prachtige blog , ben je boos , je straalt open net als een prachtige roos , als een ster en een diamand schrijf jij prachtig en mooi aan de mooie rand van ynina . voor jou