Mijn buurvrouw, ik ken haar niet en zij mij ook niet.
Ze wist dat ik acteur was en haar kleinzoon is dat ook.
Ze riep af en toe naar mijn zoon en hij riep haar toe: “dag buurvrouw!”
Ze hebben haar weg gebracht. Kanker vreet haar langzaam op.
Mijn buurvrouw stond raar te kijken toen ik naast haar kwam wonen, “een man met een kind…”. Mijn buurvrouw stond raar te kijken toen de politie bij haar kwam aanbellen omdat andere buren dachten dat ik bomen ging om zagen. Mijn buurvrouw keek niet meer toen ik haar twee weken geleden vroeg hoe het met haar ging. Ze begon te huilen en dat was dat. De rolluiken gingen dicht, ze sliep de hele dag en mijn buurvrouw was weg.
Stefan Perceval 
Als ik hier, stiekem, regelmatig lees, zonder te reageren, wil ik dat nu toch doen, en wel zo: door het boek van F. Starik aan te raden, De Gastspeler, dat je ongelooflijk goed zal vinden, denk ik, vermoed ik.