Simon Vinkenoog is overleden. Ik ontmoette hem in de periode dat ik bij mijn vrouw weg ging. Een periode dat ook ik veel met de dood bezig was. We speelden “Beats”,  een ode aan de Beat- poëten uit de jaren vijftig en zestig. Elke avond hadden we een gast en in Haarlem was dat Simon. Met een vuur voor de poëzie en een passie voor het leven las hij uit eigen en andermans werk en vertelde wat hem fascineerde. Een leven als een rollercoaster…Hij greep in alsof hij er elke avond bij was. Een heerlijke jamsessie met Roland van Campenhout, Percy, Thomas de Prins, Josse de Pauw, Titus Muizelaar, Abke Haring en mezelf. Na afloop begeleidde zijn vrouw hem en liet ik een boek van hem door hem signeren. Hij knipoogde, trok aan zijn sigaret en bedankte me voor het samenspel. In al zijn anarchie een heer en laat dat nu net het misverstand van de anarchisten zijn.Hij laat fantastische verhalen en poëzie achter en ik weet ook een heleboel verweesde lezers en – zoals dat gaat bij iemands dood- nieuwe ontdekkers! De beat is dood, leve de beat! Kaboem.