Als ik zou kunnen vliegen
Me voor altijd in u armen boog.
En de wereld zou me wiegen
Dan wilde ik nooit meer dood.
Ik zou geen potvis willen zijn.
Ik ontrek me van dit aardse leven en neem u mee.
Het boven – wolken zweven voelt fijn.
Ik voel me als een vogel zonder zee.
‘k Zet me af tegen de wolken
‘k Zie het leven van boven uit.
Over blinde muren,
Een zoevend heerlijk geluid.
Geen hart – pijn meer.
Een lijf dat open staat.
Voor al uw gemanoeuvreer.
Van ’s ochtend vroeg tot ’s avonds laat.
Als ik zou kunnen vliegen
Dan was de wereld daar
Ik zou nooit meer hoeven liegen
Of ge wel of niet bestaat.
’t Is voor echt en nooit anders
‘k Beloof u adem te geven
‘k Ontvlam u hart aan de branders
van dit leven.
Maar een mens hoort niet te vliegen.
Een mens is plomp en zwaar.
stefan perceval
Stefan Perceval 
je mag niet liegen kijk daar een vogel in je armen vliegen je mag niet liegen maar ik wou dat mijn droommjongen in mijn armen kan vliegen
snuffel snuffel ik geef jou een knuffel stof stof stof ik vind je keitof pffffff ik hou niet van pool maar jij bent echt cool pief pief pief pief ik vind je lief mijn appel is sappig want jij bent grapig mijn hond heet snuffel want ik hou niet van draaikolken ik vlieg in de lucht want mijn vriendin heet carmen want ik geef jou een stevige vriendschapsknuffel in jou armen een mooie bloem voor jou omdat dit gedicht is speciaal voor jou