De laatste dagen waren de eerste dagen van het nieuwe jaar. Sneeuw verstopte mijn huis, mijn tuin, de wegen er naar toe. Alles slipte dicht en was spekglad. Ik was bezig met het uitzetten van lijnen, lijnen voor anderen maar ook lijnen voor mezelf. Het vak dat ik uitoefen dwingt me mezelf steeds in vraag te blijven stellen. En op zich is dat fijn maar dat woelen brengt ook de grotere levensvragen steeds weer boven. De eerste dagen van dit nieuwe jaar ben ik vijf jaar in de tijd terug geslagen. Alsof er iemand met een houten plank tegen mijn hoofd sloeg waarop in koeie van letters stond “VERLEDEN” . En dat is niet erg maar wat er is gebeurt is gebeurt en dat moet niet als een boomerang om de x tijd terug komen. Want als mensen spreken over reïncarnatie dan geloof ik dat maar niet in een volgend leven maar in dit leven.Om de zoveel tijd, telkens weer. En nu is het weer terug komen. Niemand zal het zien; ik zal zoeken en werken en zo telkens weer verder. Lijnen uitzetten voor anderen maar ook voor mezelf.