Mijn lijflied.
Dit nummer heeft me al in vele stadia van mijn leven gezelschap gehouden…Ik ben opgegroeid met Jacques Brel in de omgeving. Hij brengt zijn teksten met een gevoel voor gevoel. Iets wat lijkt te verdwijnen, niet meer mag, onhandig is, of dat alleen nog in krampachtige vorm schijnt te bestaan. Misschien is dat dan wel liefde?
Stefan Perceval 
Wat een cadeau om deze meneer nog eens te zien zingen! Merci, Stefan! Uiteindelijk is dat het enige wat overblijft: l’amour. Maar er zijn vele vormen, dus blijf er toch maar in geloven… 😉