Zijn leven was in volle verandering. Hij vond in HETGEVOLG – een huis in verandering – een verwantschap. We luisterden naar elkaars woorden en dachten telkens dat we ze begrepen. Telkens was er de hoop en de waarheid die daaruit ontstond. En dan….Hij komt nog één keer langs. Om afscheid te nemen. Een papier zegt dat zijn procedure voorbij is. Na een procedure van bijna vijf jaar wordt hij terug gestuurd naar zijn land. Vijf jaar. Vijf jaar wachten.Op de radio hoor ik een minister een oproep lanceren om mensen die op de vlucht zijn in te zetten op de werkvloer. Een andere minister zegt daarop dat ze eerst in orde moeten zijn met hun papieren vooraleer ze mogen werken. Vijf jaar op de wachtvloer zonder enige vorm van rechten. Wat doe je als je vijf jaar moet wachten? Eenzaam dool je in je eigen hoofd.En de dag dat je kan worden ingezet sturen ze je terug.“Sommige mensen wachten wel acht jaar.”, zegt zijn assistente.Je vervangt niet zomaar een mens in zijn eigen leven. En zeker geen mens die meewerkt aan een proces van verandering. Want alleen dan bestaat waarheid. Waarheid bestaat op het moment van verandering. Van zodra het verandert is moeten we opzoek naar een nieuwe verandering. Naar een nieuwe waarheid.