Er zit een golf in me. En in mijn geliefde haar buik een walvis. Hij laat zich horen en bij het op en neer galopperen van zijn hart slaat de golf in me tegen m’n keel. Er zit een golf in me en ik krijg ze er niet uit. Als ik de golf wil begrijpen moet ik niet in de spiegel kijken. De golf zit diep vanbinnen en is helemaal klaar om straks samen met de walvis op reis te gaan in zijn leven. Tot hij ook de golf in zich voelt en op zijn eigen stroming vaart. Er zit een golf in me. De tegenstromingen van mijn geliefden geven lucht. Rust. Wachten. Samen met de golf.