Een politica spreekt me aan in het theater;  “Weet u, ik dacht dat de politiek een harde stiel was maar ik vind die van u veel harder, minder beschaafd ook. In de politiek luisteren we naar wat populair is en dan pikken we een beetje van dit en een beetje van dat maar jij vertelt altijd weer een verhaal waar je keihard aan werkt, recht vanuit je hart.”. Ik knikte. “Ik heb bewondering voor u. Hoe dat u uzelf zo naakt in de arena gooit en hoe dan iedereen daar luidop z’n mening over vormt.”. Een bezoeker komt binnen, de politica begroet haar hartelijk, ik zie dat de bezoeker een vernietigende recensie van mijn laatste voorstellingen in haar hand heeft.  “Hebt u dit gelezen?”. De politica neemt de bezoeker bij de arm en zegt; “Ach, als u er zo over denkt dan moet u maar naar huis gaan.”. “Nee, nee…”, gaat de bezoeker haastig verder, “Ik kom speciaal voor u!”. De politica knipoogt naar me en draait zich om.