Dat een centimeter op een  kaart overeenkomt met twintig kilometer in de werkelijkheid, is geen probleem, dat snappen we, maar waar we doorgaans niet bij stilstaan, is dat onze eigen afmetingen bij die bewerking eveneens worden teruggeschroefd, vandaar dat wij, toch al zo onbeduidend klein in het echt, op een landkaart nog oneindig veel kleiner zijn.

Zo klein en breekbaar staan mijn studenten van de Zonneweelde uit Lommel nu dagelijks voor me. Mensen vergissen zich zo  over hen. Ze denken dat ze het leuk vinden als ze gedwon­gen worden om hun evenwicht te bewaren in deze maatschappij, een piepklein  oppervlak waar ze amper steun vinden.  Ik draai de maatschappij samen met hen om. We blijven vriendelijk en hebben heel veel geduld. De com­municatiemiddelen blijven ondanks alles, lastig en niet bijster efficiënt,  we  nemen aan dat de postduiven een actievere rol hebben gespeeld in de complexe logistieke opera­tie van dit leven. En  om zulke redenen haal je je in het leven haast ongemerkt heel veel vooroordelen op de hals en daar leren we mee leven. Om hen aan het werk te zien moet je volgende week naar Lommel komen.