“…Het is knap hoe de schrijver Perceval hier een psychologisch portret schetst: een portret van binnenschippers, luidruchtig vanbuiten maar binnenvetters wat hun gevoelens betreft. Een portret van moeders hoewel afwezig want dood zo levensbeheersend immer aanwezig voor hun kind. En een portret van drie vrouwen in hun rivaliteit voor een afwezige man/vader hun eigen kans op geluk vernietigend. Of hoe elke vorm van afwezigheid soms de sterkste vorm van aanwezigheid wordt, puur uit compensatie….” LIV LAVEYNE in Knack.

“Al zijn we vandaag van God los, Percevals trage, beeldende aanpak gaat terug tot op de traditie van middeleeuwse vrouwelijke lyriek.Hier is de dode moeder de Heer geworden. ….

Zo’n stil portret, hemels én aards, is nieuw voor het locatieparcours dat Het Gevolg al een paar jaar aanbiedt onder de noemer ‘Littekens in het landschap’. Even werd gevreesd dat het te afstandelijk zou zijn voor het brede Kempense publiek dat hier spontaan op af komt. Nergens voor nodig, zo blijkt. Maria vaart spreekt direct aan. Varen wordt hier een reiniging, zeepsop voor de ziel. ” WOUTER HILLAERT in de Standaard.