Ik heb vandaag de langste snotneus van mijn leven uit mijn neus gehaald. Langer heb je nooit gezien. Hij droop van het nat en was natter dan een kat bij nat weer welteverstaan.
Ik gleed er over uit. Een zwerver riep me toe, “seg man loop ‘ns beetje sneller!”. Ik riep “begin jij maar te lopen want mijn neus hier of ginder is altijd even nat.”.

Ik weet,danku, het is goed maar het is ook het beschamende niveau waar we met het jeugd en kindertheater zijn aanbeland en straks staan we weer allemaal te huilen dat we niet genoeg centen hebben gehad. Ik begrijp, jij begrijpt, wij begrijpen. En dan verder…