Mensen praten over zichzelf.

Dat is normaal.

Zo zag ik eens een vrouw wiens auto gestolen was en het eerste wat ik deed was toch stiekem kijken of m’n eigen auto er ook nog stond. Maar wat ik het ergste vind zijn mensen die niet luisteren naar andere mensen. En sterker nog die een verhaal alleen maar hun eigen verhaal in je strot willen rammen. Zo van: “o, maar ik heb het veel erger meegemaakt!” of “mijn situatie is toch veel erger.” . En dan heb je ook nog mensen die via slinkse vragen en opmerkingen eender welke situatie naar zich toe kunnen trekken. Ik word meestal stil en luister. Maak gedachten en bedenkingen in mijn hoofd. Maar nu ontdek ik dat door die stilte mensen dan weer je gedachten gaan invullen. Dus mensen blijven praten en als het dan goed is liefst over zichzelf. Dat is de natuur zeker. Of is die stil?